سلام عزیز
سلام علاقه اَم
آدمها بالاخره یک روزی , یاد می گیرند ,همیشه , هر جا در هر سطر و سطوری که می نگارند
بر هر چه
نقشی می زنند بَر , دیواری
پارچه ای ,
بَر کاغذِ ساعتِ نقاشی ای
بَر نوشتنِ انشایی
در روزهای یادگیریِ, انسان
در روزهایِ کودکی
روضه می خوانند بر منبری , یا
دعا می کنند در بلند ایِ ناقوس ها
آتش کده ها
آدمها
یک روز یاد می گیرند
یاد می گیرند
عزیز
که تهاجم بَر نادانی
بزرگ ترینِ نادانی هاست
بد ترینِ دردها
یاد می گیرند که همیشه وُ هر حال وُ هر جا
فقط خود باشند
خودِ واقعی شان
که ارام است و آرام دِه
در آموختن وُ آموز دادنِ اندک دانایی های ِ خویش را
و خود باشند
خود
با همه دردها حتا دروغ ها شان
خودی که دوست دارند
هستند
نه خودی که بنویسند و بنگارند و نقش کنند و نقش شوند
که
نیستند
نمی خواهند
دوستش ندارند و به نامِ چند کتاب و چند مکتب
بگوییند
آنند .
دوباره برایَت می گوییم
دوستت دارم
همیشه و در هر حالَم .
چرت گفتن ها را به حسابِ دلتنگی های ِ من بگذار
نه چرتِ
نخواستنِ تو
می خواهمت آنگونه ای که
خدا
انسان را .
افشین صالحی
...
