نترس علاقه!

بخدا دوست داشتنِ در خیابان خوب است

خندیدنِ بلند عالی‌ست

خوردن نوشابه بی ساندویچ آرزویِ حقیری نیست

پفک عیب ندارد

آلِ‌سکا جان است

فکرش را بکن دهنت یخ می‎زند...

به‌من باشد؛

می‌بوسمت!

بوسه زیباترین اتفاقِ خیابان است

به‌جایِ درد

به‌جایِ دود

به جایِ دود کردنِ درد

درد کردنِ دود

هم را می‌بوسیم

مگر کجایِ بوسه چَپ است؛

کجایِ لب می‌لنگد که این‌همه زیبایی را مخفی می‌کنیم وُ

جنگ را،

رو؟!

مگر کجایِ آغوش به دروغ آغشته است که پرهیز می‌کنیم وُ

تخت را

آغشته به دروغ!

 خیابان که بد نیست

کوچه که دروغ نمی‌شود

ما هِی خود را دروغ می‌کنیم وُ نامش را گاهی شرم می‌گوییم،

گاهی حیا می‌شویم وُ

گاهی،

به راحتی بستنی می‌خوریم

وَ به‌هم نمی‌گوییم

هلو می‌خوریم وُ

حرف نمی‎زنیم

عجیبیم!

در خیابان هم را نمی‌بوسیم

اما سیب را هرجا گاز می‌زنیم!

بیا علاقه‌یِ خوبم

می‌خواهم ببوسمت.

افشین صالحی

...