نیایی؛
پرده کنار نمیرود
پنجره باز نمیشود
وَ هوا
اتاق را تَر وُ تازه نمیکند
نیایی،
باد به باغ نمیخورد
باغ به درخت جا نمیدهد
وَ درخت به بار نمینشیند وُ باد
بد میوَزَد
باد بد میوَزَد وُ
زرد نمیرود وُ
حیاط،
حیاتَش میمیرد
اگر نیایی
اگر که تو نیایی
حتا اگر که بخواهی وُ نتوانی که بیایی
خانه حال نمیکند.
نــه!
تو حتمن می آیی
افشین صالحی