چتر را گوشه‌ای می‌گذارند و زیر باران می‌روند و می‌خندند وُ

خیس می‌شوند

بعد من سردم می‌شود

سرما می‌خورم

لباس‌هاشان را در می‌آورند و عینِ چی تن می‌زنند به دریا وُ

هی می‌روند و ُ

می‌روند

وَ من خسته می‌شوم

غرق می‌شوم

شب‌ها قلاب می‌گیرند

کنار رودخانه می‌نشینند تا ماه در آید وُ

صید کنند

بعد من تاریک می‌شوم

من می‌ترسم

حالا این‌ها هیچ!

می‌روند بالای کوه و خودشان را هی قل می‌دهند و قل می‌دهند و...

من فریاد می‌زنم و فریاد و می زنم فری...

وَ تو نمی‌شنوی وُ

نمی‌شنوی

تو نمی‌شنوی!

وَ من حالم بد می‌شود

وَ من خودم را بالا می‌آورم

می‌دانی!

خواب‌هایم خیلی تو شده‌اند

افشین صالحی

...